วันอาทิตย์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ความขัดแย้งที่งดงาม

“คลี่คลายความขัดแย้งด้วยสันติวิธี”
(หรือประมาณนี้)

เป็นคอร์สที่เราไม่เคยเข้า
เป็นเรื่องที่ไม่คุ้น และชอบหลีกหนี
อ่านสรุปอบรมครั้งก่อนๆ ก็เป็นตัวหนังสือที่ลอยผ่านไป...ไม่ซึมซาบสักนิด
แถมด้วยการป่วย เป็นไข้ เจ็บคอ ปวดท้อง
เลยขอเป็นคนบันทึกอย่างเดียว
คิดถูกมากๆๆๆ

เป็นการอบรมที่เนื้อหามากมาย
ซับซ้อน ท้าทาย
และเช่นเคย...สุดท้ายก็ต้องกลับมาดูตัวเอง เข้าใจตัวเอง คลี่คลายตัวเอง
เหมือนว่าปัญหาแทบทุกอย่างที่เจอ สุดท้ายก็ต้องกลับมาแก้ที่ตัวเอง

ขอบคุณพี่ๆผู้เข้าร่วมทุกคน ที่เป็นครูช่วยสอนบทเรียนที่มีชีวิตให้เรา
เคยได้ยินมาหลายครั้ง ว่าจริงๆแล้วผู้เรียนเป็นผู้สอนมากกว่ากระบวนกร
เพิ่งรู้สึกจริงๆครั้งนี้แหละ

ก่อนกลับ...ปิดวง
พูดความในใจ
ฟังผู้คนพูดถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้ ความประทับใจ และแรงบันดาลใจไปทำสิ่งดีๆต่อ
เหมือนเป็นช่วง “รับค่าตอบแทน”
เงินที่ได้เป็นสิ่งที่ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิต ให้เรายังอยู่ได้
แต่คำพูดเหล่านี้แหละ คือสิ่งตอบแทน เป็นรางวัลที่แท้จริง

ไม่มีความคิดเห็น: