การรับฟัง...ความต้องการที่แท้จริง

คืนนี้...
ทะเลาะกับพ่อ
ครั้งแรกในรอบหลายๆปี
เรา...เสียใจที่เขาไม่เคยรับฟังเรา
เขา...ไม่เคยรู้ ว่าไม่ได้ฟัง

ได้เห็นตัวเอง...
หลากหลายสถานการณ์ กับหลายกลุ่มคน
เบื้องหลังการร้องไห้ ตีโพยตีพาย โวยวาย เกรี้ยวกราด เรียกร้องความสนใจด้วยวิธีต่างๆนาๆ
ความต้องการที่แท้จริงของเรา...คือการรับฟังอย่างแท้จริง

เราต้องการคนที่ฟังเรา
โดยไม่ตัดสิน ไม่เร่งเร้า ไม่แนะนำ ไม่พูดแทรก ไม่ถาม ไม่เล่าเรื่องตัวเองแทน...
เป็นสิ่งที่เรารู้สึกขาด สิ่งที่เราโหยหา
แต่ไม่เคยได้ดั่งใจ
เพราะเราขอไม่เป็น

กลัวเขาเสียเวลา
กลัวเขารำคาญ
กลัวเขาเบื่อ
กลัวที่สุด...ว่าเขาจะรักเราน้อยลง

ยอมเป็นผู้ฟังด้านเดียว
ไม่พูด ไม่เล่า ไม่บอกเรื่องราวภายในที่เอ่อล้น
อยากได้การรับฟัง รำ่ร้องอยู่ลึกๆ
อยากให้คนรู้ อยากให้คนเข้าใจ
แต่ไม่กล้าบอกตรงๆ

ถึงได้ชื่นชอบการไปเข้าร่วมการอบรม ที่ได้พูด ได้บอกเล่า ระบายความรู้สึก
ทุกครั้งที่พูดเรื่องสายธารชีวิต เรื่องการรับฟังอย่างลึกซึ้ง
โหยหาอยู่ลึกๆภายใน

เพิ่งเข้าใจ
เพิ่งเห็นตัวเองชัดๆ

แล้วจะทำไงดี...
ร้องขอตรงนี้ก่อนได้มั้ย



ใครก็ได้...




ช่วยฟังชั้นที